1.Siyasi parti liderleri Cumhurbaşkanlığı Kupası Eskrim Şampiyonası için karşı karşıya gelmişler. Üç muhalefet partisi lideri; Deniz Baykal, Mehmet Ağar ve Erkan Mumcu, kılıçları kuşanıp iktidar partisi lideri Tayyip Erdoğan’ın karşısına dikilmişler.
2.
Karikatürün mizahi gücü ve espri düzeyi pek de yüksek sayılmaz.
3.
Karikatürist, her lideri farklı büyüklüklerde çizmiş. En büyüğü elbette iktidar partisi lideri Erdoğan, ikinci sıradaki doğal olarak ana muhalefet lideri Baykal, üçüncüsü Ağar ve en küçük olarak dördüncü sıradaki de Mumcu...
4.
Bu büyüklükleri belirleyecek en nesnel kriter partilerin TBMM’deki sandalye sayılarıdır değil mi?
5.
Öyleyse partilerin milletvekili sayılarına bakalım. AKP: 354, CHP: 154, Anavatan: 21, DYP: 4. Gördüğünüz gibi Mumcu’nun lideri olduğu partinin Meclis’teki temsil sayısı Ağar’ın DYP’sinin temsil sayısının beş mislinden fazla... Oysa karikatüristin zihinsel algı sistemi içinde bu sayılar Mumcu ve Ağar konusunda karışmış olmalı, çünkü Mumcu, Ağar’a göre çok küçük çizilmiş.
6.
E, bundan bize ne diyeceksiniz! Evet, bize ne? Bunun nedenini Mumcu düşünsün. İsterseniz siz de düşünebilirsiniz tabii...
7.
Bize düşen hisse şu: Bilinçten bağımsız bir gerçeklik olarak büyüklük, zihinlere öyle yerleşmeyi sağlayamadığı gibi, yine bilinçten bağımsız bir gerçeklik olarak küçüklük, zihinlere büyük olarak yerleşmeyi engelleyemeyebiliyor.
Bilincin “gerçek”i ne “algı”ladıysa odur. O, kendisinden bağımsız olarak var olan bir “başka gerçek”ten haberdar da değildir. Mumcu’nun (milletvekili sayısı itibariyle) aslında Ağar’dan daha büyük olduğundan da!..
