Gezegene ayak bastığında lamba yakıcısını saygıyla selamladı.“Günaydın efendim. Niçin lambanızı söndürdünüz?”
“Emirler böyle...” diye yanıtladı lamba yakıcısı, “Günaydın.”
“Hangi emirler?” diye sordu Küçük Prens.
“Lambayı söndürmemi emreden emirler. İyi akşamlar.”
Ve lambayı tekrar yaktı.
“Peki ama onu niçin yeniden yaktınız?”
“Emirler böyle.”
“Anlayamıyorum.” dedi Küçük Prens.
“Anlayacak bir şey yok.” dedi lamba yakıcısı. “Emir emirdir. Günaydın.”
Ve lambayı söndürdü. Sonra alnını kırmızı kareli bir mendille sildi.
“Çok yorucu bir mesleğim var benim. Önceleri her şey daha iyiydi. Lambayı sabahları söndürür, akşamları yakardım. Böylece günün geri kalan bölümünde dinlenir, geceleri uyuyabilirdim.”
“Yani emirler artık değişti mi?”
“Emirler değişmedi.” dedi lamba yakıcısı. “Sorun da burada zaten. O zamandan beri gezegenin hızı günden güne arttı ve emirler hala değişmedi.”
“Yani?”
“Yani artık gezegenin güneş etrafında dönme süresi bir dakikaya düştü. Ben de lambayı dakikada bir yakıp söndürmek zorundayım.”
