| Bilinç

Yıllar önce karlı bir kış gecesi ailece Eskişehir-Afyon karayolunda seyir halindeyiz. Çocuklar herhalde daha beş altı yaşlarındalar, arka koltukta birbirleriyle boğuşup duruyorlar. Gizli buzlanma nedeniyle bir anda direksiyon hakimiyetimi kaybettim, araç yalpalayarak karşı şeride kaydı. Üstümüze doğru gelen bir minibüs şükür ki yavaşlayabildi, bize çarpmadı ama biz spin atarak geri geri şarampole düştük. Eğer önü açık bir yamaca denk gelseydik canlı kurtulamazdık.

Kara gömüldük, kapıları zor açtık. Bu arada iki oğlan durumun vahametinin farkında bile değillerdi ve hiçbir şey olmamış gibi kavgalarına duraksız devam ediyorlardı. Ölümle burun buruna geldiğimizi, kıl payı hayatta kaldığımızı anlayamamışlardı bile.

Sağ olsun, bize çarpmamayı başaran minibüsün sahibi elinde halatla geldi, aracı minibüse bağladık ve düştüğümüz çukurdan çıktık. Arabada çok önemli bir hasar yoktu.

Tekrar yola koyulduk. Çocuklar hala kendi aralarında boğuşmaya devam ediyorlardı.