13 Haziran 2006 Salı

| Yılların gerisinden seslenen eski dostlar...

Gördüm ki, gittigidiyor.com’da illüstratör Arslan’ın, bazı çizgi romanların Türkiye yayınları için çizdiği kapakların orijinalleri satışa çıkarılmış. İçimden yine bir “Hey gidi günler!” diyerek neleri hatırladım.


Teksas
Çelik Blek ve arkadaşları Profesör Oklitus ile Rodi, zalim kırmızı urbalılara, yani İngilizler’e karşı Amerika’nın bağımsızlığını savunuyorlardı. Karşı konulmaz gücünü haklıdan yana kullanmak ve yüksek ahlak ne demek Çelik Blek’ten öğrendik biz. Bilimin önemini Profesör Oklitus’la, gençliğin neleri başarabileceğini Rodi’yle kavradık. Evet, gözümüze kestirdiğimiz okul arkadaşlarımızı bazan İngiliz vali veya kötü Kızılderili reisi yerine koyup hırpaladığımız olmuyor değildi. Yumruğu vurduğumuzda minik İngiliz valinin niye pencereden uçmadığına akıl da erdiremiyorduk. Yoksa biz Çelik Blek kadar güçlü değil miydik?


Tom Miks
Henüz on beş yaşındaydı ve yörede ondan hızlı silah çeken yoktu. Alkol ve tütün kullanmaz, sadece süt ve limonata içerdi. Kızlar karşısında bizim gibi utangaçtı. Suzi’yi görünce yüzü kızarıverirdi. Ama kötüler karşısında bir arslan kesilir, yumruklarını konuşturur, hiçbir kavgadan mağlup çıkmazdı. Alkol ve tütün kullanmadan da kahraman olunabileceğini ondan öğrendik. Bir kahramanın kızlar karşısında heyecanlanabileceğini de... (Gülmeyin, o zamanlar heyecanlanılırdı işte!) Her ne kadar çoğu zaman ayyaş olsalar da, arkadaşları Doktor Sallaso ve Konyakçı’dan da dostluk dersleri alırdık.


Zagor
Baltalı ilah! Çevikliği, atletik yapısı, ustaca kullandığı baltası, kendine özgü giysisi ve şişko arkadaşı Çiko’yla Darkwood ormanının düzeni ondan sorulurdu. Barışı ve düzeni bozanı da acayip bozardı. “Ahhhhyaaaaakkkk!” diye haykırdığında tüm orman esas duruşa geçerdi. Düzen için tanrısal bir güce ihtiyaç olduğu fikri ne derece doğruydu bilemem, ama Zagor bize bunu aşılıyordu.

Elime geçtiğinde yine okuyorum, inanır mısınız? Ve görüyorum ki okumadığım hiçbir macera kalmamış. Tom Braks, Kinowa, Kaptan Swing, Mandrake, Teks, Mister No... Hepsinden neler neler öğrendik. Abimiz, babamız, hocamız, kardeşimizdi onlar. Kişiliğimizin şekillenmesinde ciddi katkıları olmuştur mutlaka...

Onun için biz böyleyiz!